W poniedziałek 13 kwietnia br. do naszego gimnazjum przyjechali aktorzy Teatru Nowoczesnego z Białegostoku ze sztuką Moliera pt. „Skąpiec”. Przedstawienie przeznaczone było dla klas drugich i trzecich. Tak się złożyło, że klasy drugie w tym roku szkolnym omawiają tę lekturę, a klasy trzecie chciały sobie przypomnieć jej treść, ponieważ są przed egzaminem gimnazjalnym i wyszły z założenia, że każda forma przypomnienia lub utrwalenia wiadomości jest dobra. Przedstawienie trwało godzinę lekcyjną, aktorzy zostali nagrodzeni dużymi oklaskami. Po zakończeniu spektaklu uczniowie prezentowali swoje wrażenia, wypowiadali się na temat gry aktorów oraz treści utworu. Gimnazjaliści powiedzieli, że udział w spektaklu pomógł im zrozumieć utwór, był też okazją do porównania z książką, sprawdzeniem słuszności interpretacji lektury. Podkreślili również, że nie nudzili się, ponieważ akcja komedii była dynamiczna, podkreślona żywą gestykulacją aktorów, zwłaszcza grającego głównego bohatera, czyli skąpca – Harpagona. W grze aktorów młodzież szukała podobieństwa do bohaterów lektury oraz stopnia realizacji jej treści. Zauważyli, że został pominięty wątek rodziny Anzelma oraz śledztwo w sprawie kradzieży ukochanej szkatułki skąpca, ale podczas lekcji zostało wszystko wyjaśnione. Przyjechało przecież tylko trzech aktorów, a postaci w lekturze jest więcej. Ważne, że zostały wyeksponowane dwa najważniejsze problemy zawarte w książce, a mianowicie chorobliwe skąpstwo Harpagona oraz obraz rodziny głównego bohatera. Uczniowie przyznali, że wprowadzenie maski w tym spektaklu było świetnym rozwiązaniem, ponieważ ułatwiło aktorom kreację pozostałych kilku bohaterów komedii. Była to przydatna lekcja teatralna, ułatwiająca zrozumienie treści książki, a także stanowiąca pomoc w zredagowaniu charakterystyki postaci głównego bohatera. Warto uczestniczyć w różnych przedsięwzięciach o charakterze kulturalnym: spektaklach teatralnych, wyjazdach do muzeum czy kina. To też droga do zdobycia wiedzy, okazja do miłego i pożytecznego spędzenia czasu w szkole i poza nią.
Teresa Rokicka