Wspomnienie o patronie naszej szkoły – Stefanie Kardynale Wyszyńskim

Dnia 30 maja br. w szkolnym radiowęźle miała miejsce audycja poświęcona pamięci bł. Stefana kard. Wyszyńskiego. Każdego roku, pomijając 2 lata pandemii, z okazji kolejnej rocznicy śmierci Prymasa Tysiąclecia nasza szkolna społeczność uroczyście obchodziła święto patrona szkoły. Pierwszy miesiąc roku szkolnego był wyjątkowy, a to za sprawą beatyfikacji Stefana kardynała Wyszyńskiego, która miała miejsce 12 września 2021 roku. Z tej właśnie okazji w naszej szkole odbyła się uroczysta akademia. 41 rocznicę śmierci patrona szkoły przypadającą dnia 28 maja postanowiliśmy uczcić audycją radiową przygotowaną przez grupę uczniów pod kierunkiem pani Teresy Rokickiej. Prowadzący: Jeremiasz Markiewicz i Maja Kwaśniewska, opierając się na historii Kardynała, przywołali słuchaczom Jego myśli i postawę wobec życia, wobec swojej wiary, stosunku do młodzieży i ojczyzny. Przypomnieli datę i miejsce urodzin naszego patrona. Wzruszające wiersze w wykonaniu: Aleksandry Woźniak, Magdaleny Bandury , Filipa Małasa oraz Bartosza Pasternaka skłaniały do refleksji na temat swojego powołania, postawy wobec ludzi, obowiązków i życia. Stanowiły wskazówki, jak postępować, by nie żałować dnia, w którym zabrakło nam czasu na to, co naprawdę ważne. Pozwolę sobie na przytoczenie kilku wersów:

„Nie wstydź się mówić prosto,

Na przekór podstępnym słowom.

Nie milcz posępnym milczeniem,

Jeśli cię słowa bolą.

Nie wstydź się zgrzebnej wiary

Tak szarej jak zgrzebna ziemia,

Bo z niej wyrasta bujna

Zielona gałąź istnienia.…. „

Wiersz pt.„Modlitwa” kończył liryczną część wspomnień. Słowa wiersza świetnie wpisują się w naszą egzystencję, poruszają, skłaniają do zatrzymania się na chwilę, czerpania z uroków otaczającej nas przyrody, obudzenia wrażliwości, szukania mocy i zrozumienia świata….

„ Wielki duchu, którego głos słyszę w szmerze wiatru,

Którego oddech daje życie wszystkiemu na świecie, wysłuchaj mnie!

Jestem mały i słaby, potrzeba mi Twej siły i mądrości.

Pozwól mi przebywać w pięknie (…) ,

aby moje oczy spostrzegły czerwone i purpurowe zachody słońca. (…)

(…) aby moje uszy stały się wrażliwe na odbiór Twego głosu.

(…) daj mi mądrość, abym zrozumiał wszystko, czego nauczyłeś mój lud…

(…) Uczyń tak, abym był zawsze gotowy do przyjścia do Ciebie z czystymi rekami i otwartymi oczami…”

Uroku i jednocześnie powagi całej audycji dodały piosenki w wykonaniu uczennic: Leny Sikory – utwory pt. „ Dziwny jest ten świat” oraz  konkursowa: „Piosenka o pomaganiu”, a także Aleksandry Woźniak –  utwór kończący spotkanie pt. „Quo vadis Domine”.

Na zakończenie pragnę przytoczyć słowa, które padły podczas tej audycji: „ Pamiętajmy, że jest taka zdolność, którą mamy wszyscy: zdolność zmieniania się. Największym osiągnięciem człowieka jest ustawiczne stwarzanie samego siebie od nowa tak, aby w końcu dowiedzieć się, jak żyć. …(…) Przygoda Twojego jutra zależy tylko od Ciebie i nigdy nie jest na nią za późno”.

Pragnę  podziękować koleżankom za współpracę przy realizacji tej audycji oraz podkreśleniu wagi wydarzenia jakim była 41 rocznica śmierci naszego patrona. Dziękuję paniom: Karolinie Bulanowskiej, Edycie Wójcik – Nosol, Annie Makuch, Magdalenie Pawłowskiej oraz Łucji  Cięcieli.

                                                    Teresa Rokicka